Yeni günde yine sizlerleyim. :)))))) Yazma isteğim depreştiği an açıyorum bilgisayarımı. Yazdıklarım da bi şeye benzese bari dimi? :D Kendimce anlatmaya çalışıyorum. Hatalarım kusurlarım olabilir maruz görünüz. :)))
Geçen yazımda tanışma hikayemizden bahsetmiştim. Bu yazımda da kalbimize düşen ilk kıvılcımları anlatacağım. :)) Biliyorum, hepinizin hayalinde yaşamak istediği bir aşk vardır. Çoğumuz tam anlamıyla yaşayamayız bunları. Ama sanırım ben bu konuda şanslı olanlardanım. :))) Hatta hayalimdekinden çok daha fazlasını nasip etti Rabbim. İnsAllah sizlere çok daha iyilerini nasip etsinn Aminnnnn <3
Gelelim ilk kıvılcımlara.. :) Hani en son demiştim ya tanışmamızdan sonra artık sohbet etmeye , sık sık mesajlaşmaya başladık. Tanışmamızdan 10 gün kadar sonra da benim doğum günümdü. Ama tabi Amanko (sözlüm) bilmiyordu bunu. O güne kadar hep konuştuk yazıştık falan. Bir film vardı Kazakça. İsmi '' Jau jurek myn bala '' ingilizce ismi de '' warriors of the steppe ''. Filmi o kadar övdü ki haliyle merak ettim. :D Zaten meraklıyım. Neyse dedi ki ben bu filmi sana izleticem. Tamam dedim. Pazartesi buluşalım o zaman dedi. Olur dedim. İşin garibi ben de unuttum pazartesi doğum günüm olduğunu. :D Ama bunun bir sebebi vardı. Moralim acayip bozuktu o günlerde. Pazartesi günü de hepten bozulmuştu yani. Beklediğim insanlar doğum günümü hatırlamamıştı. Hani belki bazınıza basit gibi gelebilir ama benim için doğum günüm önemli. Diğer , sevgililer günü yok yıl dönümü ıvır zıvırlar unutulsa da takacak biri değilim. Ama işte doğum günüm konusunda hassasım. İşte neyse pazartesi geldi çattıııııı. :))) Kararlaştırdığımız gibi buluştuk. Tabi ben biraz geciktim 5 - 10 dakika kadar. Koştura koştura gittim. Baktım orada bilgisayar çantasını da almış tam teçhizat bekliyor. :D Onu görünce sevinç doldu içim. Ama tabi o zamanlar anlam veremiyorum , sadece hissediyorum. :D Sonra işte prizi olan bir kafeye oturduk. Açtık bilgisayarı , harddiski de taktık ama çalışmadıııııı :D Haydiiiiiiiiii buyur burdan yak! :P Uğraştık uğraştık olmadı. En iyisi mi internetten izleyelim dedik. Açtık youtube u bu sefer de kulaklıktan ses gelmiyo. Tövbe yaa :D Bu kadar olurdu yani.Ama Amanko tabi pes eder mi ! Ben sana bu filmi izleticem dedi o kadar ısrar etmeme rağmen gitti kulaklık buldu geldi. :D Ben tabi yavaştan hayran oluyorum bu davranışlarına :D Neyse en sonunda açtık filmi izliyoruz, durduruyor bana tercüme ediyor , tekrar izliyoruz tekrar durdurup bana tercüme ediyor. Böyle böyle filmi izledik.. :D Film sırasında da üşüdüğümü anladı, ben çaktırmamaya çalışsam da ceketini omuzuma attı sağ olsun. :)))) Tabi benim içim içime sığmıyor, tarif edemediğim duygular içine düştüm o anda. Biz filmi izledikten sonra bi şeyler yiyelim dedik, yine bir makarna olayı yaşadık. Kadın bi makarna yaptı birbirine yapışık , çözebilene aşk olsun. :D Yiyemedim tabi ki. Neyse bu sırada bugünün doğum günüm olduğunu geç öğrendiğini o yüzden küçük bi hediye vermek istediğini söyledi ve o söyler söylemez benim kalp çarpmaya başladı.Merakla ne vereceğine bakıyordum. Ve öyle bir hediye verdi ki ömrümde bu kadar değerli bir hediye daha olamaz! Ne miydi? İşte bu ;
Hala gözüm gibi baktığım bu hediyenin yerini tutabilecek başka bir şey yok! :)))))))))))))
Hediye faslından sonra orda biraz daha oturduktan sonra kalktık. Ablam da sonradan yanımıza geldi, camii ye gittik namaz için. Amanko namaz kılcaktı, ceketini astı abdest alcak ben de hemen gittim ceketini aldım ben tutayım diye ve o an onu abdest alırken görünce anladım ki ben bu çocuğa abayı yakmışım.. :)))))) Bir erkeğin en etkileyici olduğu zaman kesinlikle abdest aldığı zamanmış bunu o gün anladım! O camii ye girene kadar izledim. :)) Bambaşka bir duyguydu. Sonra camii den çıktı , Forum bornova diye bir yer var İzmir'de oraya gittik, Ablam bana doğum günü hediyesi alacaktı ayakkabı bakıyorduk, Amanko seçti bi tane , bu sana yakışır dedi, baktım mantar topuklu bir bot , Normalde hiç topuklu giymem ama o ayakkabı o an bana eşsiz göründü, Hemen karar verdim onu aldık.. Şimdi o ayakkabıyı giymeye kıyamıyorum. :)))))) Yine benim için çok özel ve eşsiz bir günün ardından vedalaşıp eve dönerken telefonuma bir mesaj geldi. 'Zeynep, ben hep seni düşünüyorum'. Bismillahirrahmanirrahimmmmmmm!!! :DD Kalbim çıkabilirdi o an! Yüzümde koca bir gülümsemeyle mesaja cevap attım ; ''ben de..'' :)) Devamıııı sonraaaaa. Takipte kalın :-* :)))
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder