Yine Amankocuğumla buluştuğumuz bir gündü. Beni bi yere götüreceğini söyledi. Ben bu cümleyi ondan duymaya o kadar alıştım ki hemen kabul ettim tabi. :D Biliyorum çünkü beni güzel bir yerlere götüreceğini. Biraz bahsetti aslında Kazakistan standı kuracaklarını benim de orada olmamı falan söyledi. :) Gediz üniversitesinde yapılan bir tür şölenmiş. Neyse ilk önce metroya bindik, ondan sonra üniversiteye giden otobüsü bekledik. Otobüs geldi ama tıklım tıklım. Her ülkeden öğrenci vardı. :D Artık balık istifi bindik otobüse. Git git bitmiyor yol. Nerede bu üniversite ya? diyordum içimden. Bir de sıcak ki hava. İzmir'in yazları nasıl olduğunu bilenler bilir. :D Uzun süren yolculuk sonucu çok şükür ki ulaşabildik üniversiteye. Vayyyy İzmir'de böyle üniversite mi varmış ? diye mırıldandım içimden. :)) Çoookk modern ve büyük bir üniversite. En güzel yanıysa evrensel olması. Her ülkeden öğrenciyi içinde barındırıyor. Neyse içeri doğru yürüdük ve o muhteşem ortamı görünce benim gözler kalp oldu :D Her ülkeden insan var ve her ülkenin ayrı ayrı standları , muzikler , yemekler, kıyafetler , eşyalar ve aklınıza gelebilecek her şey vardı. :))) O kadar güzeldi ki. Ne tarafa bakacağımı şaşırdım. Büyülenmiş etrafa bakınırken Kazakistan standına geldik. Benim artık gözler kalp , kafamda havai fişekler patlıyor falan.... Yani o anki heyecanımı ve sevincimi tarif etmem mümkün değil :D Standta duran arkadaşlar da şaşkın gözlerle bana bakıyor tabi. Çünkü sanki kendi standım gibi girdim kurcalıyorum orayı burayı :D Güzel güzel eşyalar Kazakistan kokuyordu hepsi.... Hepsini almak istedim Ama ne yazık ki oradaki eşyalar satılık değildi, satılık olsa mutlaka alırdım bi şeyler. Bu kadar anlattım bir kaç fotoğraf göstereyim dimi? :)
İşte her şey ortada :))
Vee Çoookkk tatlı Kazak kızı :)) En çok bunu almayı istemiştim. :////
İşte bunca güzelliğin arasında kendimi kaybetmiş bir vaziyette stand da dururken tabi ki oradaki tatlı Kazak kızıyla da tanışıyordum. İsmi Gülden. Beni ilk kez görmüş olmasına rağmen o kadar sıcak davrandı ki! Hatta birlikte halay bile çektik. :)) Onu o kadar geç tanıdığım için üzülmüştüm ama yine de çook güzel anılarımız oldu. :)))) Gülden ve Baljan benim canlarım. Onlarla tanıştığım bugün de çoooooook güzel vakit geçirdim.
İşte benim Baljanım ve Güldenim :))
Dombra(Kazakistan milli çalgısı) dinledim, Afrikalı arkadaşların folklor dansını izledim. Ve hava o kadar sıcaktı ki hiç bir şey yiyemedim sadece su içtim :D Bu güzel organizasyon bittiğinde , bunu hazırlayan öğrencilere yemek verdiler tabi ben eksik olur muyum? Ki zaten benimki beni bırakır mı? :))) Ben de katıldım aralarına. Bazılarının ''bu kim yav tanımıyoruz'' der gibi bakışları arasında oturduk masaya. Muratbek ben ve Amanko. Muratbek mi? O gerçekten minnettar olduğum bir dostumuz. O gün de bizi gülmekten öldürmüştü :D Dombrayı çalan o ve baljandı. Dombrası da bir kıymetli anlatamam. :P O gün biz yemek yerken bolca fotoğrafımızı çekti. Burdan Muratbeke sesleniyorum , o fotoğraflar nerde Muratbeeeeek!!?? :D Umarım silmemiştir de onlara da ulaşabilirim. İşte böyle okurcanlarım. Kazakistan nerede ben orada! :))) Bu güzel günü de sizle paylaştığıma göre artık gidip ders çalışsam iyi olacak. :)))) Geri döneceğim. Beni bekleyinnn.....
O günden kalan en güzel fotoğraflar :
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder