14 Mayıs 2014 Çarşamba

Türkiye'nin kara günü..

Selamlar herkese.. Yazmak benim için hiç bu kadar zor olmamıştı. Bilgisayar kucağımda, parmaklarım klavyede ve gözlerimde yaşlar... Bugün öyle bir gün ki beyazlar kara, bulutlar kara , her yer kara... Kapkaranlık bir gün bugün.. Kimselerin sesi çıkmıyor, mahallelerde derin bir sükunet var. Cümlelerimiz boğazımıza düğümlendi. Ne sesimiz çıkıyor ne soluğumuz... Kalplerimiz susmadan dua ederken , içimizde kopan çığlıklar göz yaşlarımızla akıp gidiyor... Bugün Türkiye'de 232 ocak , 232 aile ve onlarla birlikte 70 milyon en kara gününü yaşıyor. Bugün 232 çınar 232 baba 232 evlat kaybettik... Ne kadar rahat söylüyoruz değil mi bu rakamı? 232 .... Halbuki bir tanesi bile tarifsiz acılar verirken... Belki de 232 iyle sınırlı kalmayacak.. Belki daha da alevlenecek yangınımız.. Bugün gülmüyor yüzümüz.. Gözümden akmaya korkan göz yaşı tomurcuklarımız ve yüreğimizdeki yangınımızla dua ediyoruz onlara... Onlar! Biz ısınalım diye , evlatlarına üç kuruş para götürebilmek için metrelerce aşağıya indiler. Canlarını dişlerine takıp , elleri yüzleri kararırken kalpleri ışıl ışılparlayan bu insanlar yine aynı berraklıkla sonsuzluğa gittiler.. Bugün Türkiye'nin ''KARA'' günü.. 
Madencilerimizi kaybettiğimiz bu acı olaydan sonra fazla söze gerek yok.... Kalbimiz o analarınki gibi yanmasa da dualarımız ulaşacaktır onlara... 

İşte buydu anlatmak istediğim, 
İşte buydu herşeyin tarifi....



Hiç yorum yok:

Yorum Gönder