Yolculuk var!

İyi geceler mi desem? İyi sabahlar mı? Gün içinde uyuduğum için şuan uykum yok. Bu yüzden bloguma bir uğrayım dedim. Büyük gelişmeler var ama şuan için sadece birkaç şey paylaşacağım sizinle. Çok yakında Kazakistan'a gidiyorum.( Temelli ). Gününü söylemeyeceğim biraz sürpriz olsun istiyorum. :))))))) Bugünlerde telaşlıyım ve karışık duygular içerisindeyim. Hem Kazakistan'ıma gitmenin mutluluğu hem de Türkiye'mden ayrılmanın hüznünü yaşıyorum. Geride bırakmayı göze aldığım şeyler kadar gideceğim yerde beni bekleyen mutluluk da önem taşıyor benim için. Bir şeylere başlamak ve başarmak için fedakarlık, sabır ve zaman gerekiyor. Benim için yeni bir hayatın başlangıcı olacak bu gidiş. Peki özlemeyecek miyim buraları? Nasıl özlemem! Daha gitmeden başladım özlemeye. :) Boyozu, sahilde yürümeyi, sokak satıcılarını, Akdeniz meyve ve sebzelerini hatta sıcaktan bunalmayı bile özleyeceğim. Kafamı derin dondurucuya sokarak serinlemeye çalışmayı, bangır bangır dinlenen yaz şarkılarını, İzmir'in hep geç gelen otobüslerini, dar sokaklarını, neşeli insanlarını... Çoğu zaman şikayet ettiğim birçok şeyi özleyeceğimden eminim. Tüm bunların yanı sıra Astana'da beni bekleyen güzel yürekli insanlar ve o güzel ülke beni bir mıktanıs gibi çekiyor. Hani insan kaderinde ne varsa ona doğru gidermiş ya işte benimki de o hesap. Kaderime doğru emin adımlarla ilerliyorum ama yine de bir yanım buruk. Bugün elime ulaşan pasaportum da benim gibi sulu gözlü birini duygulandırmaya yetti.